Hans van Dam (1957) is docent en consulent hersenletsel, gespecialiseerd verpleegkundige (neurologie) en publicist. Vanaf 1987 schrijft hij voor diverse landelijke dag- en weekbladen en voor vakbladen opiniërende bijdragen, reportages en interviews. Van 1989 tot 2001 recenseerde hij voor De Volkskrantuitgaven op het gebied van gezondheidszorg en medische ethiek. In de jaren negentig leverde hij een belangrijke bijdrage aan het GezondsheidsraadadviesPatiënten in vegatieve toestand (1994). In 1996 schreef hij Ethiek en levensbeschouwing, een deel in de serie Verpleegkunde Modulair.

Vanaf 1994 maakt hij deel uit van de redactie van Relevant, het tijdschrift van de NVVE. In 2005 schreef hij in opdracht van de NVVE het boek Euthanasie, de praktijk anders bekeken; interviews met nabestaanden, het eerste deel van een serie. Het tweede deel Euthanasie, de praktijk van dichtbij bekeken; interviews met artsen is eind november 2007 verschenen.

Hans van Dam is voor zijn werk diverse malen onderscheiden. In 1995 kreeg hij deFloortje Bloem Prijs voor zijn publicitaire werk in het algemeen en in het bijzonder voor de aandacht die hij vroeg voor de ethische dilemma's bij mensen in een langdurig coma. In 2000 kreeg hij de C. van der Meerprijs voor medische ethiek, ingesteld door het VU-ziekenhuis in Amsterdam. In 2003 ontving hij de Senior Nurse Award, een internationale onderscheiding voor verpleegkundigen die de zorg een bijzondere dienst bewijzen.

In 2008 ontving Hans van Dam de Walter Schuijtprijs voor de menselijke benadering van mensen met psychiatrische aandoening.

In 2017 werd Hans van Dam geridderd als Officier in de Orde van Oranja Nassau voor al het werk dat hij heeft gedaan en waarbij hij heeft geprobeerd de grenzen te verleggen binnen zijn werk.